Recensies

Bij elke luisterbeurt klinkt Arca weer anders

The Jayhawks: countryrock met een knipoog naar de Britse beat

De dodelijke afloop van een obsessie met een seriemoordenaar

Motherwell van Deborah Orr is een fascinerende memoir

Amos Oz spreekt zich postuum uit over de toekomst van Israël en Palestina

For Now van DMA’s: meegalmbare refreinen en fijn rammelende gitaarriffs

Wet rent wrong: een Tower Bridge van Toblerone

Même si c’est la nuit, part two: expositie met corona-extra’s

Vitalina Varela: opnieuw draait alles om licht en duisternis

Docu Maiden: de heldhaftige zeereis van een feminist tegen wil en dank

Scoob! is net een dubbele aflevering van de tv-cartoon

De overvallers zijn sukkels in feelgoodkraakfilm La Odisea

In de armen van Morpheus: een collectieve droomervaring

In docu Collective blijkt de gezondheidszorg dodelijker dan vuur

A Perfectly Normal Family: een eerlijke schets van ouder versus kind

Gordon is het fenomeenste mediafenomeen

Freek de Jonge weet zijn preek nog steeds schitterend te verpakken

Warrior Nun is ‘relihorrorpulp’, met een bijrol van Thekla Reuten

Willie Nelson heeft zijn laatste troef nog altijd niet gespeeld

Don Bryant treedt met succes op de voorgrond als retrosoulzanger

De stijl van Sor is met geen enkele andere rapper te vergelijken

Phoebe Bridgers maakt nadrukkelijk 21ste-eeuwse folk

Hedendaagse Surinaamse kunst is steeds zichtbaarder

De polaroids van cameraman Robby Müller zien eruit als filmstills

Bacurau is een dystopie, op de hielen gezeten door de realiteit

Les plus belles années d’une vie: mogelijke levens maken onuitwisbare indruk

The Souvenir is zowel compleet kunstmatig als compleet waarachtig

The Miracle of the Sargasso Sea heeft helaas een wat afgeraffeld plot

Fin de siglo: een sferische mijmering over intimiteit tussen mannen

Hoe Mick Jagger gitarist Ron Wood behoedde voor de totale ineenstorting

Never Rarely Sometimes Always komt keihard binnen

Maiden is een feministisch epos over zeilheldinnen

Filosofe Susan Neiman onderzoekt hoe Duitsers omgaan met hun verleden

Het Dudok Kwartet geeft de briljante noten van Haydn een ontroerende glans

Ray LaMontagne wordt nog steeds elk album beter

Vlaming Raymond De Belser was toen hij nog leefde al een vergeten schrijver

Geel is de kleur van de zomer is vanaf de eerste zin licht en erg grappig

Het derde album van Haim bulkt weer van de kwaliteit

Biënnale toont yin en yang van Hazenstraat

Roos en Lemstra husselen alles door elkaar

The Miseducation of Cameron Post is een ode aan lhbt-solidariteit

Blowen en chillen, maar zijn vaders dood moet toch verwerkt worden

Het leukst zijn de beelden van het festivalpubliek in het Kralingse Bos

Matthias et Maxime mist de urgentie die we gewend zijn van Dolan

Eric Andre blijft in Netflixspecial hangen in oneliners

De gedistingeerde advocaat Perry Mason is in de nieuwe HBO-uitvoering een morsige antiheld

Empire van Blanche is diepdonker en intrigerend

Liam Gallagher slaat zich knap door MTV Unplugged heen

Jaap Scholten is een slimme schrijver, maar brengt zijn boek uit evenwicht

Krabben van Daan Borrel en Milou Deelen: geen nieuwe ideeën, wél een frisse blik

Vorige Pagina 1 van 20 Volgende

Wilt u belangrijke informatie delen met Het Parool?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van Het Parool rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@parool .nl.
© 2020 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden