KinderboekenBorrel: de airco als hoogtepunt

Aan kinderboekenmensen kun je zo'n dresscode wel overlaten. Die luidt: kinderboek in wonderland, what's the hatter with you?

Dus zijn er een boel hoofden met hoedjes en petten en beesten, ook zelf geknutselde. Het hoofd van een man, aan zijn armen te zien op leeftijd, is verdwenen in een enorme kop van een mol, met daarop een drol - een klassieker in deze kringen. Het voelt ook zonder zo'n hoofd al als dertig graden, dus ik vraag hem of het nog een beetje gaat. Er komt geluid uit het molshoofd.

Een elfjesachtige vrouw zegt bij de voordeur: "U weet dat u het moet ondergaan? U kunt niets sturen in Wonderland. Dat is heel lekker."
Dat doe ik en ik word meteen beloond. Het Transformatorhuis is een oase van airco. Dezer dagen blind het lekkerste plekje van Amsterdam.

Voor de uitreiking is een heel programma in elkaar gedraaid. Zo is er een powerpoint (Fantaseren als proces) van ontwikkelingspsycholoog Ewald Vervaet, die niet verkleed is, al draagt hij wollen sokken in sandalen.

Presentatrice Kim-Lian van der Meij, halverwege het programma: "Ik denk dat jullie heel erg toe zijn aan de bekroningen." Kim-Lian snapt dingen. Maar eerst komen er nog dansende kinderen. Daar ontkom je hier net zo min aan als aan pulled pork op een foodfestival.

Eerst de Vlag en Wimpels en dat zijn er een ongenadige hoeveelheid. Denk aan titels als: Ik ben bij de dinosaurussen geweest en Waarom zijn er zoveel blote mensen in de kunst?

Van der Meij somt op en applaus galmt lekker hard door het Transformatorhuis.
Dan komen de Zilveren Paletten en de Zilveren Penselen en na de onvermijdelijke cello en viool dan ook de Zilveren Griffels - wéér zeven winnaars.

Ik ben inmiddels de tel kwijt en dat is ook een beetje het probleem met een uitreiking als deze: met zo veel winnaars is er niet echt een hoogtepunt. Misschien deze: Anna Woltz (zilveren griffel, vanaf negen jaar) is er niet, maar haar uitgever zegt dat ze de prijs graag wil opdragen aan Benjamin Woltz, die vandaag vijftien dagen oud is.
Transformatorhuis: "Aaaaaaaah."

Snel aan de MidZomerKinderboekenBorrel. Alleen, de snacks bestaan uit vruchtenspiesjes. Dat krijg je als tachtig procent van de beroepsgroep uit moeders bestaat.

Ik vraag de makers van Tangramkat, winnaar van zowel een zilveren griffel als penseel, beleefd of ze voor de foto even mee willen lopen naar beter licht. Illustrator Martijn van der Linden: "Dan neem ik wel mijn tas mee."
Zeker, want dat kinderboekenvolk steelt als de raven.
Van der Linden, meteen: "Dat is omdat ze geen cent verdienen."
Een terechte winnaar.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl